agresja

[shaluka]

W razie gdyby nie chciały się otworzyc,na tamtej stronie

[sssmok]

Nie ma czegos takiego jak wrodzona agresja. To wszystko kwestia wychowania. Jesli ktos nie zna sie na psach i nie ma pojecia jak sie zachowywac, to z kazdego psa wyciagnie agresje - nawet z takiej Ishtarki.
Owszem sa choroby wywolujace agresje (guz mozgu, CDA), ale z wiekszoscia tez mozna sobie poradzic w wiekszym lub mniejszym stopniu. Przy wilczakach i niektorych innych rasach trzeba po prostu bardziej uwazac. Zanim zalozy sie agresje u psa, trzeba przemyslec skad sie wziela. Zazwyczaj w 99% jest z winy ludzi.

[Gaga]

Ale jest za to roznie "zawieszony" prog np bolu czy reakcji u roznych ras. WIlczak jest psem szybko reagujacym z natury. Wychowaniem mozena jakos wplywac na jego reakcje ale to nigdy nie bedzie spolegliwy pies.
Inan sprawa, ze relacje dziecko-pies zawsze podlegaja szczegolnej uwadze. Mnie ciarki po plecach chodza jak pozwala sie dziecku na majstrowanie przy psie. Chey jest z dziecmi otrzaskany ale przy bezposrednich kontaktach zawsze pilnuje obu stron.
Niesamowicie mi zaimponowala kolezanka, hodujaca bullterriery i jednoczesnie wychowujaca swoja malutka coreczke. To urocze dziecko od zawsze mialo wpojony szacunek i delikatnosc dla zwierzat. Niestety nie zawsze tak jest. Czasem beztroskie i niekontrolowane przez rodzicow zachowania latorosli potrafia stworzyc psy taka traume, ze do konca zycia bedzie mial fobie I rasa nie ma tu nic do rzeczy.

Troche zosatwiajac dzieciaczki w spokoju, przytocze Wam cos zaslyszanego.. w sumie temat dosc zblizony.. dzwoni gosc do hodowcy psow i pyta czy moze kupic szczeniaka. Na pytanie po co mu pies odpowiada ze chce aby biegal po ogrodzie. Hodowca zaproponowal mu zakup krasnali ogrodowych - bo tez ladnie wygladaja
Podobnie z dziecmi.. mamy mlodz w rodzinie, w domu i chcemy psa.. ale najlepiej z gwarancja, ze pies bedzie tolerowal wszelakie wybryki i wykazywal sie nieziemska cierpliwocia. A pies to zwierze, ktore ma swoje prawa i ktore nie jest ozdoba domu a czlonkiem rodziny..
Jesli to wiemy to przyjmujemy do rodziny z dziecmi nowego przyjacuela.. jesli nie.. roznie bywa

[sssmok]

Originally Posted by Gaga

dzwoni gosc do hodowcy psow i pyta czy moze kupic szczeniaka. Na pytanie po co mu pies odpowiada ze chce aby biegal po ogrodzie. Hodowca zaproponowal mu zakup krasnali ogrodowych - bo tez ladnie wygladaja

Swietne
Trafnie przedstawia rzeczywistosc - niestety w wielu wielu przypadkach.

[Drzewo]

Czy tak do końca nie istnieje, nie byłbym pewien. Jednak są rasy bardziej do niej predysponowane [nie myślę o możliwości bycia niebezpiecznym, bo i jamnikowi, z którym się wychowałem zdarzyło się wysłać kogoś do spzitala, a o "oczekiwanej psychice"]. Choć oczywiście zgadzam się i rozumiem, że najwięcej zależy od doświadczeń psa.

Co do zdjęć - niesamowite że nie zjadła. Delicji, nie dziecka oczywiście . Tak doskonale wychowana, że nie przyjmuje smakołyków od obcych, czy po prostu w delicjach nie gustuje?

[Gaga]

Drzewo - KAZDY pies ma zeby i moze je spozytkowac. NASZYM zadaniem jest aby nie musial tego robic. Wychowanie, w tym nauczenie ze czlowiek nie stanowi zagrozenia dla psa, to nasza powinnosc. Pies nie gryzie bez powodu, a to ze my powodu nie dostrzegamy nie oznacza ze go nie ma
Od dziecinstwa mam kontakt z orznymi psami, w tym z wlasnymi i nigdy nie doswiadczylam ataku bez powodu, pogryzienia itp. Oczywiscie mnie mowie o psach problematycznych, skopanych psychicznie przez ludzi.. ale z takimi to juz zazwyczaj maja kontakt szkoleniowcy - bywa ze "ostatnia deska ratunku"
Mysle, ze planujac wziecie psa (dowolnego) trzeba wiedziec, ze jest to zwierze, wyposazone przez nature w instynkty, poslugujace sie "jezykiem" calkiem innym niz nasz, ludzki. Uczac sie tego jezyka latwiej zinterpretujemy pewne zachowania i latwiej i milej ulozymy sobie z tym psem wspolne zycie.Tak aby nikt dla nikogo nie stanowil zagrozenia.
Bo pies to zwierze stadne. a stada sie nie niszczy. Bez stada taki wilk ma marne szanse na przezycie.

[Drzewo]

Originally Posted by Gaga

Drzewo - KAZDY pies ma zeby i moze je spozytkowac.

Originally Posted by Gaga

trzeba wiedziec, ze jest to zwierze, wyposazone przez nature w instynkty

Doskonale sobie zdaję z tego sprawę, jak i z tego, że najwięcej zależy od wychowania, jednak mając do czynienia z wyodrębnioną rasą możemy powiedzieć, że jedne są instynktownie np. bardziej terytorialne i jak uznają kudły brata [które nota bene są bardzo podobne do posiadanych przez psa, który go zaatakował] za innego samca, to postanowią go zagryźć, a inne są np. bardziej stadne i zagryzać będą dopiero w obronie jego członków, a nie dlatego, że lubią . Mam nadzieję, że da się zrozumieć o co mi chodzi.

Z tego, co czytam, wynika że w stworzeniu Wilczaka zwrócono uwagę na wyeliminowanie nadmiernej agresji, ale zawsze lepiej popytać ludzi, znających te psy.

[sssmok]

Originally Posted by Drzewo

Doskonale sobie zdaję z tego sprawę, jak i z tego, że najwięcej zależy od wychowania, jednak mając do czynienia z wyodrębnioną rasą możemy powiedzieć, że jedne są instynktownie np. bardziej terytorialne i jak uznają kudły brata [które nota bene są bardzo podobne do posiadanych przez psa, który go zaatakował] za innego samca, to postanowią go zagryźć, a inne są np. bardziej stadne i zagryzać będą dopiero w obronie jego członków, a nie dlatego, że lubią . Mam nadzieję, że da się zrozumieć o co mi chodzi.
Z tego, co czytam, wynika że w stworzeniu Wilczaka zwrócono uwagę na wyeliminowanie nadmiernej agresji, ale zawsze lepiej popytać ludzi, znających te psy.

Po czesci odpowiedziala juz Gaga. Wilczaki bardzo szybko reaguja. Ale tez wysylaja bardzo czytelne informacje. Trzeba nauczyc sie je czytac i reagowac jeszcze szybciej.
Zachowuja sie bardziej naturalnie, maja silny instynkt stadny. Potrafia miedzy soba bawic sie i rozmawiac tak, ze ludzie odbieraja je za agresywne. Jesli nie podobaja nam sie bardziej "agresywne" zachowania, mozemy psu od malucha tlumaczyc co nam odpowiada, a co nie i dogadywac sie z nim bardziej "po ludzku". Ale potrzeba tu baaardzo duzo pracy i konsekwencji. Psy i suki sa rownie "dominujace". Dorosle psy kiepsko dogaduja sie z obcymi psami, ale i u suk moze byc podobnie. Wszystko zalezy od konkretnego psiaka.
Wydaje mi sie, ze rasa jest swietnie opisana na stronach wolfdoga i na forum.

Admini!!! Gdzie byc EDIT - plizzzzz

[Gaga]

[quote=Drzewo;113136]Doskonale sobie zdaję z tego sprawę, jak i z tego, że najwięcej zależy od wychowania,(.....)
Z tego, co czytam, wynika że w stworzeniu Wilczaka zwrócono uwagę na wyeliminowanie nadmiernej agresji, /quote]

Nie zgodze sie, ze najwiecej zalezy od wychowania. Wychowanie sluzy temu aby zylo nam sie wspolnie jak najlepiej ale pewnych rzeczy nie zlikwidujemy. TU bazowa role odgrywa, moim zdaniem charakter, czyli to w co pies zostal wyposazony genetycznie.
Nie ma takiej mozliwosci abym zabronila psu pewnych zachowan na widok innego samca (spinanie sie, jezenie, wbijanie wzroku, mruczenie) bo to jest calkowicie psie, moge za to w procesie wychowania wymagac aby na tym poprzestal, aby nie zrywal smyczy w amoku i checi zmierzenia sie z tym psem.

Nie wiem czy przy tworzeniu rasy stawiano na eliminacje agresji... wlasciwie to powinnismy znow wrocic do poczatku i tematu i sprobowac okreslic jakies granice definicja "agresji".
Tak szczerze mowiac to ja bardzo chetnie powiedzialabym, ze wilczaki naleza do ras o zwiekszonym potencjale agresji (w przeciwenstwie do takich np. cavalierow) ale poniewaz ludzie przedziwnie interpretuja slowo "agresja" - to osobiscie boje sie tak mowic.
Na zeszlorocznej wystawie w Warszawie podszedl do nas pan, chwile wczesniej rozmawial z druga, wystawiana na tej wystawie hodowla i przyszedl dostac potwierdzenie, ze to JEST agresywna rasa. Dowiedzial sie,ze sa agresywne, moga atakowac ludzi., bywaja niebezpieczne.. tego wszystkiego doweidzielismy sie gdy probowqalismy sie dowiedziec co ma na mysli pytajac o poziom agresji wilczakow Sa ludzie szukajacy krwawych bestii i jak widac znajduja to, czego szukaja..przynajmniej w obietnicach

[joke]

Przepraszam, ale wtrącę się do dyskusji, bo skojarzyło mi się parę sytuacji z życia Iowy i dzieci, a które dają troche "światła" do zachowań wilczaków. Otóż Aja miała do czynienia z dzieckiem od momentu pojawienia sie dziecka w domu. Oczywiscie nie interesowała sie nim i pozwalała na wszystko (gmeranie w trakcie jedzenia w jej misce itp), jeżeli ją wkurzał odsuwała się, pomruczała i nie reagowała. Teraz jak mały jest większy Aja pozwala sobie na więcej - zaczepia go, potrafi łapą pacnąć jak chce sie bawić. Jakby zaczęła go traktować bardziej dorosło. W czasie "głupawki' nawet potrafi złapać lekko zębami za rękę zachęcając do zabawy, trzeba pilnować, czy biegając nie stratuje małego. Oczywiście, gdy mały prowadzi ją na smyczy a Aja zobaczy coś ciekawego przeciągnie malucha po glebie (miał mocno trzymać smycz)
Podsumowując - nie uważam, aby Aja była agresywna, ale zachowania jej są czasami jak szczeniaka i trzeba jednak zwracać uwagę na jej reakcje, mimo iż mam 100% pewność, że dziecku nie zrobi krzywdy celowo.

[Gaga]

Originally Posted by Drzewo

Tak doskonale wychowana, że nie przyjmuje smakołyków od obcych, czy po prostu w delicjach nie gustuje?

Zaintrygowalo mnie pytanie

[shaluka]

Anka,ty jeszcze Ishtarki nie znasz( bo na wystawach jest zupelnie inna ),potrafi pokazac zabki,wiec wiesz.. nie mow hop,zanim nie przeskoczysz.Choc wtej chwili troszke "pogadalysmy" i swoją dominacje okazuje co najwyzej do innych psiakow
Wrodzonej agresji moze nie ma,ale jest cos takiego jak srodowisko,ktore ksztaltuje,dlatego jest wazne by dobrac odpowiednia hodowle. Sa tez psiaki poprostu bardziej pobudliwe lub mniej, tak tez sa psy poprostu z natury bardziej misiowate,a niektore bardziej nadajace sie na "ochroniazy",wynika to z tego co pierwotnie robiły,do czego były wykorzystywane,lub w jakim celu była stworzona rasa i w jakim kierunku ją szkolono,kreowano.
Ja postanowiłam teraz z Balim i Ishtarką pojechac do Domu Małego Dziecka,gdzie jestem wolontariuszką,zobaczymy co z tego wyjdzie Maluchy będą miec niespodzianke na mikołajki

[shaluka]

Gaga, Dzrewo wiec odpowiadam:
Mała uczyłam zawsze by nie bała się ludzi,a że była łakomczucha to jak na spacer to z torebka psich samakolykow,ktorymi za odpowiednie zachowanie przy glaskaniu i poznawaniu nowego czlowieka od niego dostawala ( strasnzie nie cierpi facetow..i tu nawet czasem sakolyk nie mogl przemoc ). Jednak uczyłam ją by słodkości nie brała( te robaczki i wogole) i chyba sie udalo,teraz trenujemy : "Nie kradnij sera.",ktory ubostwia(mozzarelle najbardziej , czasem tylko ją wybiera ).

[sssmok]

Originally Posted by shaluka

Wrodzonej agresji moze nie ma,ale jest cos takiego jak srodowisko,ktore ksztaltuje,dlatego jest wazne by dobrac odpowiednia hodowle. Sa tez psiaki poprostu bardziej pobudliwe lub mniej, tak tez sa psy poprostu z natury bardziej misiowate,a niektore bardziej nadajace sie na "ochroniazy",wynika to z tego co pierwotnie robiły,do czego były wykorzystywane,lub w jakim celu była stworzona rasa i w jakim kierunku ją szkolono,kreowano.

Wszystko prawda. Jak tez to, ze znowu wracamy do duzego wplywu ludzi, na ostateczna "forme" psa.
Wplywamy na psychike psa od jego narodzin, poprzez pozytywnie kojarzone bodzce. Kazdy blad, nie naprawiony w pore, moze sie odbic pozniej na psiej psychice - mocniej lub slabiej, to juz zalezy od charakteru psa. Oprocz tego wychowujemy go i zapewniamy mu odpowiednie warunki rozwoju psychicznego i zycia. Pies spedzajacy czas w kojcu lub biegajacy tylko po podworku i majacy malo kontaktu z czlowiekiem, nigdy nie bedzie taki sam jak odchowany w domu. Tak samo pies wychowywany w stylu "jak mamy czas", nigdy nie bedzie idealny. Zeby nie miec problemow z doroslym psem, trzeba dobrze wybrac hodowce, poswiecic czas, pieniadze i checi. To tak jak z dziecmi - jak wychowamy, takiego bedziemy miec doroslego czlowieka. A jak bedziemy odpuszczac, bo "kiedys sie go nauczy", "to tylko pies" - to potem mozemy miec wpadki. Czasem nawet niebezpieczne. Jak traktujesz psa, tak on traktuje Ciebie. To nie automat i nie zabawka.

P.S. Choroby psychiczne wystepuja u zwierzat i u ludzi. Ale nadal nie jest to agresja wrodzona, ale choroba.

[anetawron]

Originally Posted by sssmok

Nie ma czegos takiego jak wrodzona agresja. To wszystko kwestia wychowania. Jesli ktos nie zna sie na psach i nie ma pojecia jak sie zachowywac, to z kazdego psa wyciagnie agresje - nawet z takiej Ishtarki.
Owszem sa choroby wywolujace agresje (guz mozgu, CDA), ale z wiekszoscia tez mozna sobie poradzic w wiekszym lub mniejszym stopniu. Przy wilczakach i niektorych innych rasach trzeba po prostu bardziej uwazac. Zanim zalozy sie agresje u psa, trzeba przemyslec skad sie wziela. Zazwyczaj w 99% jest z winy ludzi.

No tu się tak tak do końca nie zgodzę, moim zdaniem też nie ma czegoś takiego jak wrodzona agresja, ale nie kompletnie wszystko zależy od wychowania. Jest jeszcze próg pobudliwości, który jest różny u różnych ras, a od wychowania zależy to jak się pies po jego przekroczeniu zachowa.

Ja miałam ONkę, która była naprawdę agresywna. Nigdy nie wychodziła poza ogród bez kagańca. Agresję u niej mógł wywołać nawet o sekundę za długo skupiony na niej wzrok, potrafiła wpaść w taką furię, że gryzła i szarpała wszystko co miała w zasięgu zębów.Była taka od szczenięcia. Chyba nigdy nikt obcy jej nawet nie pogłaskał Ze mną była wyjątkowo związana, pozwalała mi na wszystko, nawet na bardzo bolesne zabiegi bez znieczulenia kiedy przecięła ścięgno o szybę. Diagnozowali ja weci - fizycznie zdrowa, próbowali jej pomóc - klikerowcy i "treserzy", behawiorysta. Każdy stawiał na niej kreskę i radził, żeby uspić bo jest niebezpieczna, ale nikt nie znalazł przyczyny. W wieku dwóch lat zaczęły się problemy neurologiczne, odeszła z powodu wysięku płynu do mózgu. Dla mnie była aniołem i najukochańszym psem pod słońcem.