Sedziowanie na wystawach....

[konek]

Pozostaje więc nam albo siedzieć cicho i pozwalać, by ludzie, którzy obserwują wilczaki z boku myśleli, że sędzia wybrał najbardziej poprawnego psa według wzorca lub też głośno protestować i przytaczając odpowiednie argumenty poparte cytatami ze wzorce wskazywać na błędy i nieuctwo sędziego. Może kiedyś taka krytyka do tego sędziego dotrze i zastanowi się nad tym, czy aby na pewno posędziował poprawnie. Może zmobilizuje go to do odkurzenia wzorca rasy i sprawdzenia, że wilczak to jednak nie jest taki fikuśny owczarek niemiecki.... No może za bardzo wierzę w ludzi, ale wolę to niż nierobienie nic. Jeśli nie zgadzam się z oceną i widzę, że była ewidentnie w sprzeczności ze wzorcem, to mam zamiar o tym głośno mówić - nie dlatego, by pogrążyć konkurencję, ale by ocena na wystawach miała jakiś sens, a nie była uzależniona od tego, czy motyl zatrzepotał skrzydłami w Ohio czy nie.

I bardzo Ok to jest napisane Przemku. Ja po tych słowach dodałabym jeszcze słowa:" bez niepotrzebnych złośliwości, które zaburzają dyskusję merytoryczną albo powodują, że emocje biorą górę nad zdrowym rozsądkiem". I dotyczy to zarówno konkurencji, tych których nie koniecznie lubimy ale również sędziego w zakresie wykraczającym poza ocenę sędziowania.