17 okt. wandelen in Oisterwijk

[gerard&monique]

Barry,

Je bent welkom. Een lidmaatschap ga ik je echter niet aansmeren.
Of je lid wil worden zal je helemaal zelf moeten beslissen.

Gerard

[gerard&monique]

Barry,

Een man een man een woord een woord.
Ik vond het in ieder geval top dat je er was samen met Shadow.
Hoop je weer eens vaker te zien op een wandeling.

Gerard

[Azazel]

Hoi Gerard,

Vond het hartstikke gezellig en een schitterende route.
Loop zeker nog een keertje mee... als m'n been herstelt is van deze 10 km.. hahaha.. (beetje spierpijn)

Groetjes,
Barry

[Puma]

Azazel Barry,

Jij en shadow, "bere"gezellig!

[wolfwoman-stefanie]

Afgelopen weekend was ik met man & kids een weekendje weg,
wat overigens heel gezellig was.

Daardoor heb ik de wandeling van afgelopen zondag gemist.
Ik ben dus hééél benieuwd naar de foto's,
zodat ik nog een beetje kan meegenieten !!

[Arnolda]

Het was een stuk rijden maar achteraf gezien zeker de moeite waard om te gaan wandelen in de bossen van Oisterwijk. Onze start was bij de parkeerplaats van Natuurmonumenten.
De laatste tijd waren de aanmeldingen voorzichtig binnen gekomen. De opkomst deze dag overtrof dan ook alle verwachtingen. Vanuit alle hoeken kwamen eigenaren met hun Tsjechen aanlopen. Bij de verzamelplaats werden de honden al door menig wandelaar op de foto gezet. Belangstelling alom. Natuurlijk speelde het weer mee op deze mooie zondag, eind oktober.
We hadden gekozen voor de lange wandeling van 10 kilometer.
De wandelroute wordt goed aangegeven door middel van paaltjes met een pijl in de kleur van de route die je volgt.
In de bossen zijn vele vennetjes. Voor de honden een heerlijk paradijsje.
In het begin was het aftasten, sommige reuen moesten nu eenmaal even patsen om te laten zien dat zij toch écht de Alfa waren.
Gelukkig is alles in goede banen geleid.
Het was een zeer gevarieerde samenstelling. Naast Tsjechen liepen er ook Labradors en het nieuwe hondenvriendinnetje van Ozzy mee, Kiki.
Zij is nog maar net uit het asiel en had veel te ontdekken.
Gedurende de wandeling zag je dat de honden relaxter werden.
Halverwege zijn we neergestreken bij een klein restaurantje midden in het bos. Het terras zat tsjokvol maar ik denk dat sommige mensen eerder dan gepland weg gingen, nu er zo'n grote groep Wolfhonden voor hun neus stond. Nou dat was weer een mazzeltje, we hadden al gauw allemaal een stoel en een tafeltje.
Na lekker bijgekomen te zijn vervolgden we onze wandeling. Nieuwe contacten werden gelegd en er werd veel informatie uitgewisseld.
Al met al zijn we 3,5 uur onderweg geweest.
De hondjes waren voldaan, niet moe te krijgen. Hun baasjes zeer tevreden maar wel met spierpijn van het lopen.............

[wolfwoman-stefanie]

Ik heb gehoord dat het een hele grote groep was.
Heeft er dan niemand foto's gemaakt ?