Lęk przed ludźmi

[avgrunn]

No wlasnie niestety nie ma reguly i zalezy od pieska, skoro Ulaire fuka jak ludzie sie zblizaja to moze po prostu musi najpierw ich zapach poznac.
Urcio ma teraz jak Łowca skoro czlowiek stoi to moglby rownie dobrze dac sie pociamkac i go pomiziac. Ale jak wspominalam my bylismy namolni z kontaktem fizycznym, poza tym widzial jak inne nasze psy lubia byc dotykane i jaka jest rywalizacja zeby byc poglaskanym.

Z wilczakami doswiadczenia nie mam, ale pamietam jak namordowalismy sie z naszym juz ś.p. jamnikiem, ktoremu hodowca zgotowal niezla masakre w psychice-Gluciowi pomoglo gdy dalismy mu czas zeby sam mogl powachac zobaczyc. Ale tu jest inna sytuacja, wiec nie powinno byc tyle problemu. Z Glutem nie bylo mowy o zadnym szkoleniu, o obcych ludziach, musielismy wszystko sami kombinowac

[Gaga]

Na początek, tak jak napisała Dorotka- rok szkolny się rozpoczął-maszerujecie z młodym do przedszkola. Praca na ćwiczaku, bez względu na wiek i zaawansowanie-czyni cuda Po co samemu się męczyć, jak ktoś już ma na to sposób? A Wonderka jest chodzaca reklamą szkoły, właśnie w dziedzinie socjalu (no dobra! i przewodnika też ) Bonusem tej szkoły jest jedna z piekniejszych komend na powrót psa...ale ciii...nic wiecej nie zdradzę, sami musicie pójść i poznać

[GRABA]

A ja trochę jestem przeciw trenowaniu oduczania lęku względem człowieka na szkoleniach psich - przecież przyzwyczaja się psiaka do określonej sytuacji w określonym miejscu, a u wilczaków trzeba różnych sytuacji. No chyba, że opłacając szkoły i treningi, ludzie nie ograniczają się do nauki tylko tam... tylko starają się wystawiać swojego na te trudności w życiu codziennym,

[jaskier]

Jaskier też za bardzo obcych nie lubi. Zazwyczaj cofa się, a jeżeli człowiek się do niego zbliża, to zaczyna szczekać. Szczerze mówiąc to mi ta nieufność po trochu odpowiada - wolę psa, który nie pozwala się obcemu zbliżyć, niż psa, który łasi się do wszystkich. Trzeba gdzieś pewnie znaleźć złoty środek, żeby pies nauczył się, kiedy powinien zachować spokój, nie bać się, nie panikować, a kiedy alarmować.

U nas strach przed ludźmi zaczął się w okolicach piątego miesiąca. Wcześniej było łaszenie się do wszystkich, którzy się na niego spojrzeli. Gdzieś czytałem, że szczeniak, kiedy dorasta ma różne takie fazy w postaci nieuzasadnionego strachu przed czymś, lub wręcz agresywnego zachowania wobec przedmiotów i w sytuacjach, które wcześniej nie wzbudzały żadnych emocji. Receptą miało być ignorowanie takiego zachowania, bo ono mija. Ale zaznaczam, że nie wiem, czy to prawda - jak ktoś się zna na tym, niech się wypowie

My w każdym razie idziemy do psiej edukacji

Originally Posted by GRABA

A ja trochę jestem przeciw trenowaniu oduczania lęku względem człowieka na szkoleniach psich - przecież przyzwyczaja się psiaka do określonej sytuacji w określonym miejscu, a u wilczaków trzeba różnych sytuacji. No chyba, że opłacając szkoły i treningi, ludzie nie ograniczają się do nauki tylko tam... tylko starają się wystawiać swojego na te trudności w życiu codziennym,

Z tego, co słyszałem, zajęcia w psiej edukacji prowadzone są w całym mieście oraz np. na peronie metra - więc nie tylko na w jednym miejscu ćwiczaku. Duży nacisk jest tam kładziony na socjalizację właśnie - dlatego Dorotka poleciła tę szkołę.

[Huan]

Originally Posted by GRABA

A ja trochę jestem przeciw trenowaniu oduczania lęku względem człowieka na szkoleniach psich - przecież przyzwyczaja się psiaka do określonej sytuacji w określonym miejscu,

Rzeczywiście, samo trenowanie na psich szkoleniach to za mało dla wilczaka. Trzeba również w codziennym życiu. Oduczać już mozna podczas prostych zabaw ze szczeniakiem... przykładowo: w chwili, gdy ten patrzy się na nas, wlepiamy w niego wzrok i udajemy, że się skradamy... nieprzyzwyczajony szczenior zaczyna się na początku peszyć, może burknąć, ewentualnie podskakiwać prowokując do zabawy. I tutaj w zależności od tego, co chcemy osiągnąć można albo szczeniaka pogłaskać albo tez pobawić się jakimś gryzakiem lub tez sznurkiem. Jest to ćwiczenie typowe ze szkoleń obrończych, ale tak naprawdę nie służy ona do pobudzenia szczeniaka, lecz oswojenia go z takim podejściem innych ludzi - aby traktował takie zachowanie, jak zaproszenie do zabawy, a nie zagrożenie. Jeśli chcemy całkowicie, aby pies ignorował, to można zamiast zabawy po takim wpatrywaniu się i skradaniu po prostu pogłaskać psa lub dać jakiś smakołyk, aby go stopniowo odczulać na takie zachowania... Najważniejsze, by go nie wystraszyć... dodatkowo potem warto poprosić obce osoby, by tak samo postąpiły z małym.. czasem nie będzie się już tak bardzo przejmować, gdy ludzie tak zareagują

[avgrunn]

Originally Posted by Huan

przykładowo: w chwili, gdy ten patrzy się na nas, wlepiamy w niego wzrok i udajemy, że się skradamy...

Powiem szczerze ze nie sadzilam ze te nasze durne zabawy ze Smrodem maja sens, a tu prosze , nieswiadomie uczymy sie czegos

[GRABA]

Originally Posted by avgrunn

Powiem szczerze ze nie sadzilam ze te nasze durne zabawy ze Smrodem maja sens, a tu prosze , nieswiadomie uczymy sie czegos

Najlepsze uczenie przez zabawę Haha, dodaj jeszcze "przestrach" zza rogu
Ja jeszcze moim klockom robię helikoptery w kółko - tj. podnoszę i kółeczko (niech wiedzą, że mała gruba ma siłę - i to wszystko podczas zabawy - "trza" być szalone jak i one

[GRABA]

Originally Posted by jaskier

Jaskier też za bardzo obcych nie lubi. Zazwyczaj cofa się, a jeżeli człowiek się do niego zbliża, to zaczyna szczekać. Szczerze mówiąc to mi ta nieufność po trochu odpowiada - wolę psa, który nie pozwala się obcemu zbliżyć, niż psa, który łasi się do wszystkich. Trzeba gdzieś pewnie znaleźć złoty środek, żeby pies nauczył się, kiedy powinien zachować spokój, nie bać się, nie panikować, a kiedy alarmować.


Duży nacisk jest tam kładziony na socjalizację właśnie - dlatego Dorotka poleciła tę szkołę.

Tak wycięłam, no ale wiadomo ja lepiej nie umiem
Jasne, chodzenie do tej szkoły oki jest, przeca i Larsik zaliczył
Ja poddając w wątpliwość, zmuszam chcących do szkolenia swoich maluchów, do takiego zastanowienia się czy faktycznie starczy, to, że z trenerką będziemy poruszali się po mieście i wypracowywali pewne określone zachowania. Bo czasem człowiek nie rozumie tego, jak pies szkolony na treningu, dziwnie zachowuje się poza. A podpowiedź prosta - ćwiczyć samemu w realu

[jaskier]

Originally Posted by GRABA

A podpowiedź prosta - ćwiczyć samemu w realu

Jasne, to jest podstawa, nic się nie osiągnie ćwicząc wyłącznie na zajęciach Sens chodzenia do szkoły jest inny. Po pierwsze, czasem nie wiadomo jak ćwiczyć i kontakt ze specjalistą pomaga. Druga sprawa to grupowe ćwiczenia. Przykład - Jaskier ma problem z metrem. Próbowałem go oswoić, ale postępy były marne, pies się mocno stresował. Liczę na to, że wspólne ćwiczenia w metrze, razem z innymi psami ułatwią zadanie. I dlatego wspomniałem o ćwiczeniach w różnych miejscach. Po takich zajęciach masz łatwiejszy start.

[jefta]

Ja uwazam ze samemu ciezko jest samemu cwiczyc. nawet mistrzowie maja trenerow trener jest przedewszystkim po to by pomoc przewodnikowi, korygowac jego bledy (niekoniecznie pozytywnymi metodami ) rzucac pomysly na rozwiazanie problemu, motywowac do pracy i rozliczac z tego co zrobilismy w domu. zaden kurs czy konsultacje nie zastapia codziennej, samotnej pracy z psem ale bardzo ja ulatwia