Nowotwór śledziony u psów.

[Agnieszka]

Dziękuję Rybka za założenie tematu.
Varguś miał właśnie naczyniakomięsaka.

Czym jest ta autoagresja, jak to rozumieć?

Zastanawia mnie, czy zawsze jest sens poddawać zwierzę chemioterapii? Varguś miał anemię, mimo to nasz wet (onkolog) zaproponował chemię, jako pewne wyjście, przedłużenie bycia Vargusia z nami. Chemię odstawiliśmy po niecałych 2 tygodniach- Varg osłabł, wyniki morfologii miał jeszcze gorsze. Wiem, że to i tak byłaby kwestia paru dni, tygodnia..., ale może bez tej chemii byłby choć chwilę dłużej? Czy jest sens aż tak wycieńczonemu przez chorobę organizmowi dawać tak silne leki, czy może lepiej pozwolić mu po prostu dożyć swoich dni?
Bynajmniej nie mam żadnych 'pretensji' do weta- żeby to tak nie zostało odebrane- zaufaliśmy mu, ma doświadczenie z tymi paskudnymi chorobami, jest fantastycznym specem.
Pewnie wszystko zależy też od konkretnego przypadku, ale ciekawi mnie Wasze zdanie.
A poza tym nie powinnam w sumie o tym w ogóle myśleć, czasu nie cofnę, ale jednak myślę, bo trochę się z sobą gryzę w dalszym ciągu.

Inna sprawa-
jak często nowotwory są uwarunkowane genetycznie?
Czy jest możliwość, aby je wyeliminować z hodowli drogą doboru psów, które nie są nosicielami?

Pozdrawiam

[Witek]

Nie wiem jak jest u psów, ale u ludzi da się oznaczyć uszkodzenie genu odpowiadającego za dany rodzaj nowotworu z krwi. Robi się to właśnie wtedy gdy jest się obciążonym wywiadem- czyli w rodzinie występował ten nowotwór, bądź nowotwór z jego grupy. W przypadku określenia uszkodzenia jedyne co można robić to profilaktyka (częste badania)- ludzi z hodowli się nie wyklucza

[dorotka_z]

Z tym, że wg mojej wiedzy, u ludzi określa się tylko prawdopodobieństwo zachorowania. Tj szacuje się czy człowiek na dany nowotwór (lub z grupy) zachoruje. Z tym, że to tylko statystyka.

[Witek]

Originally Posted by dorotka_z

Z tym, że wg mojej wiedzy, u ludzi określa się tylko prawdopodobieństwo zachorowania. Tj szacuje się czy człowiek na dany nowotwór (lub z grupy) zachoruje. Z tym, że to tylko statystyka.

Tak, ale w zależności od uszkodzenia danego genu to prawdopodobieństwo może być bardzo duże lub bardzo małe. Ja mając uszkodzony gen BRCA1 mam blisko 90 procentowe prawdopodobieństw zachorowania. Uważam, że jest to na tyle duży procent, że warto jednak pilnować się podwójnie i nie używać niektórych leków- szczególnie hormonalnych.

No ale ja jestem silnie obciążona wywiadem rodzinnym. Więc i bez oznaczenia uszkodzenia genu można by było wnioskować, że coś może być nie tak. Więc tak samo można by robić u psów. Tylko tu znów się kłania uczciwość hodowców i trafność rozpoznania choroby.