XXIII WIOSENNA WYSTAWA PSÓW RASOWYCH - Nowy Dwór Mazowiecki

[fraxinia]

Dziękuję za dobre słowa

Gaga, zwierzę wystawowe z godnością daje się macać, a nie skacze jak kangur. No, ale i tak jest super. Chciałabym nieskromnie wierzyć, że to zasługa moich wzmożonych treningów i turbo socjalizacji, ale raczej tak nie jest Skłaniam się raczej ku teorii, że to testosteron dodał Ulviemu pewności siebie, a rozumku przybyło wraz z wiekiem.

Anula, super zdjęcia, mam teraz dowód grzeczności

[dorotka_z]

A jak wyglądały wasze treningi?
Jestem ciekawa, bo z Basztylianem też przydałoby się popracować jeżeli bedziemy dalej chcieli bawić sie w wystawy. Sędzina doradziła częstsze wystawy, ale są też na pewno jakieś inne metody odczulania psa na sędziego (zastrzyk z testosteronu nie wchodzi w grę, nie chcemy, żeby jej wyrosły wąsy )

[fraxinia]

Originally Posted by dorotka_z

A jak wyglądały wasze treningi?
Jestem ciekawa, bo z Basztylianem też przydałoby się popracować jeżeli bedziemy dalej chcieli bawić sie w wystawy. Sędzina doradziła częstsze wystawy, ale są też na pewno jakieś inne metody odczulania psa na sędziego (zastrzyk z testosteronu nie wchodzi w grę, nie chcemy, żeby jej wyrosły wąsy )

Nie wiem jakie są metody odczulania konkretnie na sędziego. My stosowaliśmy metody odczulania na ludzi, bo Ulvi miał taki okres, że boczył się na wszystkich obcych.
Po pierwsze zabieraliśmy go (3 razy w tygodniu, czasem częściej) w najbardziej ruchliwe miejsca, jakie nam tylko przychodziły do głowy: jechaliśmy z nim pod supermarket postać przy samym wejściu albo jechaliśmy na dworzec PKP postać sobie w głównej hali. (dobre miejsce to też: targowisko, podziemny parking, wszelkie imprezy na otwartym powietrzu). Metoda polegała na ignorowaniu zachowania psa. Żadnych komend, przysmaków, mówienia do psa. Tylko stać i trzymać go krótko na luźnej smyczy. Serce mi nie raz krwawiło, gdy Ulvi próbował się wyrwać ze strachu na widok człowieka z walizką albo idącego o kulach. Nie raz też usłyszałam od "życzliwych", że się znęcam nad psem.
Po drugie wszystkich obcych, którzy się nie bali, prosiłam żeby dali Ulviemu smakołyk, sama też mu dawałam, gdy dał się obcemu pogłaskać lub chociaż stał przy nim spokojnie.
Po trzecie, nauka zwykłego, codziennego posłuszeństwa i nauka koncentracji: imię -> spojrzenie w oczy -> smakołyk.
Jak już pisałam, nie wiem czy to pomogło, w każdym razie zmiana jest rewolucyjna. Nasz wiejski burek chodzi teraz po mieście jak panisko z ogonem jak chorągiew. Nadal zdarzają się czasem chwile słabości, przestraszyć się można krzaczka lub śmietnika, ale wystarczy sekunda i przychodzi opamiętanie.
A wracając do wystaw to zauważyłam, że jeśli piesek jest bardzo nieufny w stosunku do sędziego, to dobrze jest przykucnąć za psem i przytrzymać go od dołu, zamiast nachylać nad psem i trzymać go z góry za głowę.
To tyle moich obserwacji i rad, które sama otrzymałam od mądrych ludzi. Może się jeszcze komuś przydadzą

[Gaga]

Originally Posted by fraxinia

Dziękuję za dobre słowa

Gaga, zwierzę wystawowe z godnością daje się macać, a nie skacze jak kangur. No, ale i tak jest super. Chciałabym nieskromnie wierzyć, że to zasługa moich wzmożonych treningów i turbo socjalizacji, ale raczej tak nie jest Skłaniam się raczej ku teorii, że to testosteron dodał Ulviemu pewności siebie, a rozumku przybyło wraz z wiekiem.

każdy czynnik jest ważny, a więc i Wasza praca również. A jak efekty są tak widoczne, to tylko powód do radości Gratulacje się należą i kropka

[Bajka]

Gratulacje, gratulacje! i dla zwycięzców tych z tytułami i wnioskami i dla tych którzy są zadowoleni z efektów swojej pracy - to ogromnie ważne zwycięstwo