Igraszki prowincjonalne

[Fori]

Originally Posted by Konrad:)

Synek Eurego.... adoptowany

Słodziak z niego i przepiękne minki robi
Podziwianie Eurysia, Dewi a teraz radosnego szczyla to ogromna przyjemność i i z radością siadam do oglądania kolejnych fotek

Originally Posted by Konrad:)

Jak Wam się wiedzie z Foraskiem?

My okres durny i chmurny mamy za sobą. Po stracie Joya, Foras nadal Go szuka, we wszystkich wspólnych miejscach, zakamarkach lasów i mieście, i w każdym napotkanym rudzielcu... Niestety strata przyjaciela dodała mu sporo lat

Originally Posted by Joanna

Moja gadzina. Wyhodowana przez Gorthan Kennel. Kraken Kragdob

Przepraszam Joanno, dopiero teraz doczytałam że Twój Ci On. Fajne z nich trio. Cóż powiem tylko tyle: "zazdraszczam" (bo zazdrościć nie wypada), wspólnych spacerków, zabaw i szaleństw...
Miziańsko wielkie dla całej trójki od nas

[Konrad:)]

Originally Posted by Fori

Po stracie Joya, Foras nadal Go szuka, we wszystkich wspólnych miejscach, zakamarkach lasów i mieście, i w każdym napotkanym rudzielcu... Niestety strata przyjaciela dodała mu sporo lat

Tak, psy tęsknią....



Ten mopsik nos w nos z Eurysiem to Pedro. Nie byli zbyt zaprzyjaźnieni, ale lubili się. Pedro chorował na serce, nie mógł być kompanem na codziennych spacerach, po kilkunastu metrach, zmęczonego, trzeba było brać go na ręce.
Odwiedzaliśmy go w domu, on cieszył się obecnością Eurego - sapał, charczał, śmiesznie podskakiwał i wytrzeszczał jeszcze bardziej te swoje i tak wybałuszone ślepka.
Pedro odszedł trzy lata temu, właściciele wyprowadzili się do miasta, a Eury nadal często wybiera trasę spaceru "do Pedra". Siada przed furtką z niemym pytaniem w oczach : "gdzie oni są?"
Czy ma dar widzenia tego co niewidzialne....

Takich "pustych" domów mamy coraz więcej, ale staramy się nawiązywać nowe psio-ludzkie znajomości, czasami bierzemy na trochę jakiegoś "zabłąkanego włóczęgę" - Eury niby się dąsa, ale widzę, że jest to dla niego dobry bodziec do prawie młodzieńczego sposobu zachowania.

Teraz młody Gorthanek jest naszą nadzieją na dojrzałe lata.
Ostatnio obaj wydeptywali w tempie rakiety i z siłą parowozu ( to Eury) "kosmiczne" kręgi na polu z oziminą - dobrze, że kłonice to już eksponat muzealny, bo pewnie "farmerzy" zrobiliby z nich użytek.

Miziamy Forasa... Tęsknota za Joyem pozostanie, ale pewnie gdzieś tam jakieś psisko czeka, aby i jego Foras obdarzył swoją przyjaźnią

[Agnieszka]

Ojej, jak młody piękny rośnie Mam wrażenie, czy kolor oczu ma podobny do Ylathora?

[Joanna]

Originally Posted by Agnieszka

Ojej, jak młody piękny rośnie Mam wrażenie, czy kolor oczu ma podobny do Ylathora?

Nie pamiętam oczu Ylathora na żywo więc mogę powiedzieć tylko że to moje ma ślepska jasne bardzo.

[Agnieszka]

Ylathor ma tak jasnożólte, że wręcz wpadające w zieleń. Tak je pamiętam.

[Konrad:)]

Dynie i Wilczak Groźny.... Halloween tuż tuż - będziemy straszyć

[Konrad:)]

Rudy, popatrzymy razem jak idzie jesień?







Widzę, że nie znajdujesz słów zachwytu....



Ty też odwróć się frontem do jesieni...


Możesz kontemplować na leżąco

[Joanna]

Originally Posted by Fori

Słodziak z niego

Raczysz żartować. Można o nim wiele, ale słodziak?

Originally Posted by Fori

My okres durny i chmurny mamy za sobą. Po stracie Joya, Foras nadal Go szuka, we wszystkich wspólnych miejscach, zakamarkach lasów i mieście, i w każdym napotkanym rudzielcu... Niestety strata przyjaciela dodała mu sporo lat

Pozostaje mieć nadzieję, że jeszcze polubi jakiegoś innego psa. Za co trzymamy kciuki

Originally Posted by Fori

Przepraszam Joanno, dopiero teraz doczytałam że Twój Ci On. Fajne z nich trio. Cóż powiem tylko tyle: "zazdraszczam" (bo zazdrościć nie wypada), wspólnych spacerków, zabaw i szaleństw...
Miziańsko wielkie dla całej trójki od nas

Ależ nie ma za co przepraszać. Tyle się teraz tego namnożyło, że z trudem odróżniam mając wsparcie w encyklopedii pod postacią Danuty K.
3 łobuzy wymiziamy, jak się dadzą złapać Pozdrawiamy!