Peri Lupusek - podlaska wilczyca się wita!

[airmatys]

Witam,
zwykle czytam, ale w tych okolicznościach...

piszę tutaj, bo post, do którego nawiązuję został opublikowany na ogólnym.
odnoszę się do sytuacji i człowieka w niej, a nie osoby.

poproszono, żeby postarać się zrozumieć.

...starałem się...

przeczytałem kilkakrotnie wiadomość o podjęciu decyzji.
przeczytałem wcześniejsze wiadomości o pierwszych dniach wspólnego życia człowieka i zwierzęcia...

...żeby zrozumieć...

...starałem się...

jestem w stanie wymyślić sobie sytuacje, w których takie decyzje są konieczne, choć samo wyobrażanie ich jest wyjątkowo przykrym doświadczeniem.

wierzę, że w tych extremalnych wypadkach decyzje te niosą ze sobą coś w ostatecznym rozrachunku dobrego (wybacz człowieku,"dobrego" dla zwierzęcia).

to nie takie decyzje świadczą o "niepoważnym gówniarstwie"

post o podjętej decyzji...
...staram się zrozumieć...

nie, to nie ta decyzja jest zła - ona jest jedynie konsekwencją FATALNEJ dezyzji o wzięciu wilczaka.


w jednej i drugiej Zwierzę nie miało żadnego znaczenia


ale taki zbiór zachowań jest nierozerwalną częścią nas czy się to komuś podoba czy nie

wszechobecne: ja , mnie , moje, dla mnie....


... im dłużej, żyję (z Sharnem -też) tym częściej uważam, że to obciach jest być człowiekiem

i w takich okolicznościach to wyjątkowo nie brzmi dumnie...

ja
człowiek

p.s.1

A teraz o konkretnym przypadku:
Trustno - przykro mi, że taka sytuacja ma miejsce.
Starałem się zrozumieć.
W dwóch wnioskach absolutnie się z Tobą zgadzam:
1. tak, Peri będzie wspaniaym wilczakiem,
2. tak, powinnaś oddać Peri.
Wierzę, że jest Ci przykro.
Szczerze życzę, żebyś nigdy nie żałowała tej decyzji.
Nie mam zamiaru udawać, że taki finał Twojego życia z Peri jest dla mnie OK.

p.s.2.
poprawny konstrukcyjnie tekst manipulacyjny, ale nie będę gratulował.
okoliczności...
sama rozumiesz...

p.s. 3
ten post nie przeszkadza mi w poszukiwaniach nowego domu dla Peri

paweł