erfelijkheid botafwijkingen

allesandro · 24-09-2007, 13:44

Even nog een stukje over Cauda Equina Syndroom:

Honden met het Cauda Equina Syndroom hebben in meer of mindere mate last van de volgende verschijnselen:

Progressieve, vaak scherpe pijn laag in de rug (ter hoogte van de lendenstreek) De pijn manifesteert zich als plotseling piepen of gillen bij verkeerde bewegingen, zoals een gekke sprong of een botsing met een andere hond. Vaak blijft het bij deze incidenten en functioneert de hond weer normaal. Er zijn zelfs honden die gewoon behendigheid blijven doen
Zwakte (mank lopen), slapte of (lichte) verlamming van één of beide achterbenen
Geleidelijk aan moeilijkheden vertonen met het recht staan
De hond kan ook plots pijn vertonen na opspringen of na plots recht te hebben gestaan (de hond gaat meestal kreunen van de pijn als hij wil rechtstaan)
Sommige honden beginnen aan hun staart en/of tenen te kauwen ten gevolge van de uitstraling naar die extremiteiten
Plassen is gestoord, vaak lukt het niet of wordt de hond incontinent voor urine
Problemen met de darmen (fecale incontinentie door slechte kringspierspanning, verstopping door trage darmwerking)

Het Cauda Equina Syndroom wordt veroorzaakt door het samendrukken (compressie) van de Cauda Equina zenuwwortels, waardoor deze in meer of mindere mate beschadigd raken. Met name deze zenuwwortels zijn gevoelig voor beschadiging omdat ze slecht ontwikkeld bindweefsel hebben. Goed ontwikkeld bindweefsel beschermt tegen samendrukkende invloeden. Om onze diagnose zeker te stellen, moet een myelografie gedaan worden doen. Door een contraststof in te spuiten langs het ruggenmerg zien we waar en hoeveel druk er is op het ruggenmerg ter hoogte van de lumbosacrale overgang. Zo kan ook geschat worden welke operatie techniek toegepast kan worden en of dit wel nodig is.In niet te erge gevallen kan getracht worden met corticosteroïden (bijvoorbeeld Moderin) de zwelling ter hoogte van het ruggenmerg te verminderen. Als nabehandeling worden dan NSAID’s zoals Rimadyl® gegeven. In de meeste gevallen moet operatief ingegrepen worden. De behandeling bestaat uit het vrijmaken van de beknelde zenuwen (decompressie) door het wegnemen van het dak van de wervel. Na de operatie zijn de klachten vaak niet (meteen) verdwenen. Veelal moet langdurig gerevalideerd worden. Eerst en vooral moet de hond de nodige rust hebben. De hond mag zo weinig mogelijk opstaan en krijgt in het begin wat corticosteroïden in combinatie met antibiotica. In het algemeen vindt in het eerste jaar na de operatie het meeste herstel plaats. De ervaring leert dat ook in het tweede jaar nog verbetering op kan treden en zelfs ook in het derde jaar. Daarna is de kans op verder herstel zeer klein. De mate en snelheid van herstel zijn sterk afhankelijk van de mate waarin de zenuwen beschadigd zijn geraakt. Restklachten zullen dan ook regelmatig kunnen blijven bestaan. Orthomanuele therapie en/of fysiotherapie geeft vaak goede resultaten.

misschien goed om dit ook eens te lezen

groeten Andreas

24-09-2007, 13:44	#12
allesandro wolfman Join Date: May 2006 Location: annerveenschekanaal Posts: 178	Even nog een stukje over Cauda Equina Syndroom: Honden met het Cauda Equina Syndroom hebben in meer of mindere mate last van de volgende verschijnselen: Progressieve, vaak scherpe pijn laag in de rug (ter hoogte van de lendenstreek) De pijn manifesteert zich als plotseling piepen of gillen bij verkeerde bewegingen, zoals een gekke sprong of een botsing met een andere hond. Vaak blijft het bij deze incidenten en functioneert de hond weer normaal. Er zijn zelfs honden die gewoon behendigheid blijven doen Zwakte (mank lopen), slapte of (lichte) verlamming van één of beide achterbenen Geleidelijk aan moeilijkheden vertonen met het recht staan De hond kan ook plots pijn vertonen na opspringen of na plots recht te hebben gestaan (de hond gaat meestal kreunen van de pijn als hij wil rechtstaan) Sommige honden beginnen aan hun staart en/of tenen te kauwen ten gevolge van de uitstraling naar die extremiteiten Plassen is gestoord, vaak lukt het niet of wordt de hond incontinent voor urine Problemen met de darmen (fecale incontinentie door slechte kringspierspanning, verstopping door trage darmwerking) Het Cauda Equina Syndroom wordt veroorzaakt door het samendrukken (compressie) van de Cauda Equina zenuwwortels, waardoor deze in meer of mindere mate beschadigd raken. Met name deze zenuwwortels zijn gevoelig voor beschadiging omdat ze slecht ontwikkeld bindweefsel hebben. Goed ontwikkeld bindweefsel beschermt tegen samendrukkende invloeden. Om onze diagnose zeker te stellen, moet een myelografie gedaan worden doen. Door een contraststof in te spuiten langs het ruggenmerg zien we waar en hoeveel druk er is op het ruggenmerg ter hoogte van de lumbosacrale overgang. Zo kan ook geschat worden welke operatie techniek toegepast kan worden en of dit wel nodig is.In niet te erge gevallen kan getracht worden met corticosteroïden (bijvoorbeeld Moderin) de zwelling ter hoogte van het ruggenmerg te verminderen. Als nabehandeling worden dan NSAID’s zoals Rimadyl® gegeven. In de meeste gevallen moet operatief ingegrepen worden. De behandeling bestaat uit het vrijmaken van de beknelde zenuwen (decompressie) door het wegnemen van het dak van de wervel. Na de operatie zijn de klachten vaak niet (meteen) verdwenen. Veelal moet langdurig gerevalideerd worden. Eerst en vooral moet de hond de nodige rust hebben. De hond mag zo weinig mogelijk opstaan en krijgt in het begin wat corticosteroïden in combinatie met antibiotica. In het algemeen vindt in het eerste jaar na de operatie het meeste herstel plaats. De ervaring leert dat ook in het tweede jaar nog verbetering op kan treden en zelfs ook in het derde jaar. Daarna is de kans op verder herstel zeer klein. De mate en snelheid van herstel zijn sterk afhankelijk van de mate waarin de zenuwen beschadigd zijn geraakt. Restklachten zullen dan ook regelmatig kunnen blijven bestaan. Orthomanuele therapie en/of fysiotherapie geeft vaak goede resultaten. misschien goed om dit ook eens te lezen groeten Andreas