Sulimov Dog

[Grin]

Originally Posted by wolfin

wilczak nie podobal sie dla tego ze, on idzie "zbyt" szybko sladem poszukywanego, tym robiac problemy dla hendlera. Dla tego, chcac pomienszyc szybkosc psa na sladzie, proboja zmnieszajac jego "wech wierchni", co oslabia jego ogolne.

W zeszłym tygodniu miałam okazję mieć namiastkę porównania pracy na śladzie wilczaka z pracą psów innych ras. A Łowca przecież wcale nie jest w tej dziedzinie "wykształcony". To jest po prostu niesamowite; inne psy szły z nosami przy ziemi, węsząc dokładnie, "noga za nogą". A Łowca po prostu... szedł (ślad był za krótki dla niego, żeby mógł rozwinąć prędkość, teren też za bardzo nie pozwalał) w większości z głową do góry, w ogóle nie było widać, żeby węszył, a do celu dotarł najszybciej.

[wolfin]

Originally Posted by Grin

W zeszłym tygodniu miałam okazję mieć namiastkę porównania pracy na śladzie wilczaka z pracą psów innych ras. A Łowca przecież wcale nie jest w tej dziedzinie "wykształcony". To jest po prostu niesamowite; inne psy szły z nosami przy ziemi, węsząc dokładnie, "noga za nogą". A Łowca po prostu... szedł (ślad był za krótki dla niego, żeby mógł rozwinąć prędkość, teren też za bardzo nie pozwalał) w większości z głową do góry, w ogóle nie było widać, żeby węszył, a do celu dotarł najszybciej.

ja z Harka 2 lata pracowalam tam gdzie pracuje sie z uniformami. i nas wyzywali tam gdzie trzeba bylo szybko cos znalesc
i tez liudzi dziwili sie ze pies tak sobie "spaceruje" ale znajduje to co trzeba. a ze pobiegac za wilczakem trzeba to wiem - samy najwajnejszy slad to slad w lesie- tam to polowanie
Miru - zlote slowa- to dobrze powiedzane slowa - wszystko jak najlepej

[Puchatek]

Coś w tym węszeniu jest...
Na co dzień obserwujemy, że Laila nie opuszcza głowy przy węszeniu.
Labrador opuszcza głowę bardzo nisko i owczarek niemiecki też /węszą przy samej ziemi/.
Z tym, że wilczarz też nie koniecznie -Aria obserwuje /im wyżej głowa, tym wygodniej/, lekko schyla głowę, przepuszcza głośno powietrze przez pysk i puszcza się galopem /ale musi obserwować, co przed nią -a trawa często wysoka/.
...
Hubsen -znowu Cię interesują mix-y?
Lasce zbliża się cieczka, a masz szakala pod ręką?
To może wpadnij w nasze okolice do Kadzidłowa... Tu się w ten sposób eksperymentuje z wilkami...

[Miru]

Puchatek to rzeczywiście może być przepis na całkiem dobrą hybrydę.Tylko kto się tego podejmie

[Puchatek]

Jeśli chodzi o polskiego hybryda, to poniżej:
http://www.lasypolskie.pl/sekcja-703.html

[Skrzat&Bow]

Originally Posted by Puchatek

Jeśli chodzi o polskiego hybryda, to poniżej:
http://www.lasypolskie.pl/sekcja-703.html

troche to przerazajace...

[hubsen]

Originally Posted by Puchatek

Hubsen -znowu Cię interesują mix-y?
Lasce zbliża się cieczka, a masz szakala pod ręką?
To może wpadnij w nasze okolice do Kadzidłowa... Tu się w ten sposób eksperymentuje z wilkami...

Noo tak zamierzam pokryć Nere szakalem a potem hybrydy z tego skrzyżowania z kretem i wiewiórką może być ciekawie a potem.. zależy co jeszcze uda mi sie złapać w lesie a tak na poważnie to jestem ciekawy kiedy psy Sulimova bedzie można zobaczyć na wystawach psów..pewnie już wkrótce

[Miru]

No raczej nie sadze zeby tak skomplikowane krzyżówki pokazywali na wystawach.

[hubsen]

Podejrzewam, że kiedyś tak samo mówili o wilczakach

[Miru]

tak ale w czasie tworzenia rasy mieli tylko dwa genotypy wilka i ONa, a w tych z artykułu to nie wiadomo ile i jak krzyżowane w poszczególnych pokoleniach.No chyba ze ktoś się chce wgłębić w tą strukturę bo nieżle musieli się nakombinować

[Rona]

Originally Posted by Grin

W zeszłym tygodniu miałam okazję mieć namiastkę porównania pracy na śladzie wilczaka z pracą psów innych ras. A Łowca przecież wcale nie jest w tej dziedzinie "wykształcony". To jest po prostu niesamowite; inne psy szły z nosami przy ziemi, węsząc dokładnie, "noga za nogą". A Łowca po prostu... szedł (ślad był za krótki dla niego, żeby mógł rozwinąć prędkość, teren też za bardzo nie pozwalał) w większości z głową do góry, w ogóle nie było widać, żeby węszył, a do celu dotarł najszybciej.

Wiem o czym piszesz.... na pierwszym tropieniu w życiu Lorka tak poszła, że aż Zula się dziwiła Kiedy zgubiła trop zrobiła przepisowa kółko, jakby była tego uczona od dawna i bezbłędnie pognała dalej...
Na wakacjach ćwiczyliśmy sporo, i była to super fajna zabawa! Tego lata planujemy wziąć udział w kilkudniowym szkoleniu i już się na niego cieszę! Może jakiś inny małopolski wilczak byłyby chętny się przyłączyć?

[Grin]

Originally Posted by Rona

Wiem o czym piszesz.... na pierwszym tropieniu w życiu Lorka tak poszła, że aż Zula się dziwiła Kiedy zgubiła trop zrobiła przepisowa kółko, jakby była tego uczona od dawna i bezbłędnie pognała dalej...

Tak, nas też p. Aneta pytała, czy my mu układamy ślad, a także stwierdziła, że powinniśmy się z nim "bawić" właśnie tak, jak Wy to robiliście zeszłego lata; jedno z nas z komórką idzie w "siną dal", po drodze ewentualnie upuszczając jakąś swoją rzecz- rękawiczkę, apaszkę, czy cokolwiek (choć niekoniecznie), a drugie z psem startuje za jakiś czas.

[Rona]

Originally Posted by Grin

jedno z nas z komórką idzie w "siną dal", po drodze ewentualnie upuszczając jakąś swoją rzecz- rękawiczkę, apaszkę, czy cokolwiek (choć niekoniecznie), a drugie z psem startuje za jakiś czas.

Na początku zgodnie z instrukcją robiłam małe kroczki, co kilka kroków strzepywałam z siebie zapach, patrzyłam z której strony wieje wiatr, zostawiałam swoje rzeczy, ale potem okazało się to zupełnie niepotrzebne, po prostu jedno z nas szło zwykłym krokiem, robiło nawet "zmyłki", obchodząc kępy drzew 2 razy, idąc w bok i wracając tym samym śladem, itd. Powoli wydłużaliśmy moment rozpoczęcia tropienia nawet do kilku godzin. Ostatniego dnia poszliśmy na całość: Leszek klucząc przeszedł ok 3 km, (w tym przez jar, dwa razy przez strumień). Sucz po 4 godzinach i przy lekkiej mżawce szła jego tropem jak po sznurku, tylko ja trochę przeklinałam 'ambitną' trasę, bo omal w chaszczach nie połamałam nóg. Kiedy potem konfrontowaliśmy punkty orientacyjne, to widać było z jaką precyzją Lorka pracowała! Znajomy leśnik, który z pewnej odległości obserwował ostatnie 500 m chciał ja od nas natychmiast kupić

Oczywiście to tylko zabawa a nie jakieś tam fachowe szkolenia egzaminacyjne, ale i my i 'królewna' bawiliśmy się znakomicie, a o to przecież chodzi? Fajnie byłoby teraz nauczyć ją chodzić nie za nami, tylko za zapachem, ale .... wszystko w swoim czasie.

[Miru]

Dobra jedziemy dalej.

1

Jednak mimo problemów z antropofobiom, wykorzystywanie wilków i innych gatunków do krycia z psami jest konsekwentnie stosowane, tym bardziej, że już w drugiej i trzeciej generacji hybryd pojawiaja się pojedyncze osobniki bez zachowań antropo.Nie powinniśmy zapominać że w przypadku odwrotnej krzyżówki z psem, jest powrót niektórych niepożądanych cech psa, bardzo utrudniających główne cele hodowli-( сохранить у гибридов те полезные качества, ради которых они когда-то выводились)- (tu prośba do wolfin bo nie wiem jak to przetłumaczyć). Według PA Manteuffela , australijski dingo (canis familiaris dingo) jako naturalna rasa posiadająca status podgatunku psa domowego, najlepiej zachowuje cenne właściwości (cech ,genotyp) nawet przy minimalnej obecności cech antropo , może służyć jako obiecujący cel dla hybrydyzacji.W tym samym czasie ,pojawiła się antropfobiczna, dominująca cecha psa i rozwinęła się do poziomu psów- pariasów (prawdopodobnie dzikich psów takich jak pies kannan czy u śpiewających psów lub wtórnie zdziczałych jak dingo). I stało się to tóż przed pojawieniem się kolonistów którzy postrzegali dingo jako zagrożenie dla owiec.

Polowania z dingo Mestizo i husky (nie wiem czy z czy na) zgodnie z Mantauffelem ( zapalonym myśliwym z ogarami) w swoim czasie ze względu na tak wszechstronność i jakość pracy psycho-ruchowej. Co niejeden przedstawiciel psów starego swiata.
Wykorzystywanie dingo, collie i przy udziale innych psów ras europejskich, australijski pies pasterski (australian catte dog) jest jednym z najlepszych psów pasterskich posiadających cechy wyszkolonych dingo co potwierdził nawet Charles Darwin.Takich genetycznych dawców i ich hybrydy ze szczególnymi cechami psa , które zostały utracone w wyniku hodowli, wykorzystuje się podgatunek europejskiego szakala (aureus Sanis moreoticus G) który pomaga przy przywracaniu wielu użytecznych funkcji.W tym samym czasie hybrydyzacja psów z tego podgatunku czasami prowadzi do powstania nieprzewidzianych cech, które w naturze nie występują,co powoduje duże zainteresowanie wśród paleontologów.

Przerwa