Sulimov Dog

[Grin]

Сообщение от Rona

Wiem o czym piszesz.... na pierwszym tropieniu w życiu Lorka tak poszła, że aż Zula się dziwiła Kiedy zgubiła trop zrobiła przepisowa kółko, jakby była tego uczona od dawna i bezbłędnie pognała dalej...

Tak, nas też p. Aneta pytała, czy my mu układamy ślad, a także stwierdziła, że powinniśmy się z nim "bawić" właśnie tak, jak Wy to robiliście zeszłego lata; jedno z nas z komórką idzie w "siną dal", po drodze ewentualnie upuszczając jakąś swoją rzecz- rękawiczkę, apaszkę, czy cokolwiek (choć niekoniecznie), a drugie z psem startuje za jakiś czas.

[Rona]

Сообщение от Grin

jedno z nas z komórką idzie w "siną dal", po drodze ewentualnie upuszczając jakąś swoją rzecz- rękawiczkę, apaszkę, czy cokolwiek (choć niekoniecznie), a drugie z psem startuje za jakiś czas.

Na początku zgodnie z instrukcją robiłam małe kroczki, co kilka kroków strzepywałam z siebie zapach, patrzyłam z której strony wieje wiatr, zostawiałam swoje rzeczy, ale potem okazało się to zupełnie niepotrzebne, po prostu jedno z nas szło zwykłym krokiem, robiło nawet "zmyłki", obchodząc kępy drzew 2 razy, idąc w bok i wracając tym samym śladem, itd. Powoli wydłużaliśmy moment rozpoczęcia tropienia nawet do kilku godzin. Ostatniego dnia poszliśmy na całość: Leszek klucząc przeszedł ok 3 km, (w tym przez jar, dwa razy przez strumień). Sucz po 4 godzinach i przy lekkiej mżawce szła jego tropem jak po sznurku, tylko ja trochę przeklinałam 'ambitną' trasę, bo omal w chaszczach nie połamałam nóg. Kiedy potem konfrontowaliśmy punkty orientacyjne, to widać było z jaką precyzją Lorka pracowała! Znajomy leśnik, który z pewnej odległości obserwował ostatnie 500 m chciał ja od nas natychmiast kupić

Oczywiście to tylko zabawa a nie jakieś tam fachowe szkolenia egzaminacyjne, ale i my i 'królewna' bawiliśmy się znakomicie, a o to przecież chodzi? Fajnie byłoby teraz nauczyć ją chodzić nie za nami, tylko za zapachem, ale .... wszystko w swoim czasie.

[Miru]

Dobra jedziemy dalej.

1

Jednak mimo problemów z antropofobiom, wykorzystywanie wilków i innych gatunków do krycia z psami jest konsekwentnie stosowane, tym bardziej, że już w drugiej i trzeciej generacji hybryd pojawiaja się pojedyncze osobniki bez zachowań antropo.Nie powinniśmy zapominać że w przypadku odwrotnej krzyżówki z psem, jest powrót niektórych niepożądanych cech psa, bardzo utrudniających główne cele hodowli-( сохранить у гибридов те полезные качества, ради которых они когда-то выводились)- (tu prośba do wolfin bo nie wiem jak to przetłumaczyć). Według PA Manteuffela , australijski dingo (canis familiaris dingo) jako naturalna rasa posiadająca status podgatunku psa domowego, najlepiej zachowuje cenne właściwości (cech ,genotyp) nawet przy minimalnej obecności cech antropo , może służyć jako obiecujący cel dla hybrydyzacji.W tym samym czasie ,pojawiła się antropfobiczna, dominująca cecha psa i rozwinęła się do poziomu psów- pariasów (prawdopodobnie dzikich psów takich jak pies kannan czy u śpiewających psów lub wtórnie zdziczałych jak dingo). I stało się to tóż przed pojawieniem się kolonistów którzy postrzegali dingo jako zagrożenie dla owiec.

Polowania z dingo Mestizo i husky (nie wiem czy z czy na) zgodnie z Mantauffelem ( zapalonym myśliwym z ogarami) w swoim czasie ze względu na tak wszechstronność i jakość pracy psycho-ruchowej. Co niejeden przedstawiciel psów starego swiata.
Wykorzystywanie dingo, collie i przy udziale innych psów ras europejskich, australijski pies pasterski (australian catte dog) jest jednym z najlepszych psów pasterskich posiadających cechy wyszkolonych dingo co potwierdził nawet Charles Darwin.Takich genetycznych dawców i ich hybrydy ze szczególnymi cechami psa , które zostały utracone w wyniku hodowli, wykorzystuje się podgatunek europejskiego szakala (aureus Sanis moreoticus G) który pomaga przy przywracaniu wielu użytecznych funkcji.W tym samym czasie hybrydyzacja psów z tego podgatunku czasami prowadzi do powstania nieprzewidzianych cech, które w naturze nie występują,co powoduje duże zainteresowanie wśród paleontologów.

Przerwa