Polowanie na myszy

[maria_i_wilk]

Originally Posted by Joanna

Wiesz, jak patrzę jak czasem zaiwania po nierównym terenie - ze zwrotami i wszystkimi innymi "szykanami" to aż mi się wierzyć nie chce, że wszystkie łapy ma jeszcze tam, gdzie powinna!

Mnie przez wiele lat tak zadziwiał Wufek, dlatego przyglądam się różnicom, mam nadzieję wróżacym, że jej sposób poruszania, tempo reagowania i niższa waga dadzą jej przewagę nad tymi, co mają kontuzje. No i przede wszystkim fascynujące jest odnajdowanie doskonałości, do których doszła natura, co czasem trzeba wskazać palcem, że wbrew temu, co się utrwaliło w obiegowych kryteriach urody, tak jest "właścicwiej".
Kiedyś czytałam studium tego, co my ludzie wybieramy jako "ladniejsze", "milsze". Podobno chodzi o proporcje, by były zbliżone do tych, które występują u dzieci. Czułość budzą nieproporcjonalnie duże głowy, duże oczy w twarzy i duże usta, itp. To co się sprawdziło ewolucyjnie jako budzące instynkty opiekuńczej czułości WCALE nie stanowi końcowego etapu najbardziej sprawnej ewolucyjnie budowy. I znowu patrząc na wystawy, na których, na przykład wśród huskich (wiadomo - biegaczy) wygrywają psy wybierane według tych pierwszych kryteriów - psy o grubych łapach, bo takie są misiowate, dziecinne... i się podobają. A tymczasem super sprawne okazują się w przyrodzie te... nogi chude, wilcze. Wilki mają je takie nie z braków pożywienia, ale z maksymalizacji sprawności przyczepów więzadeł do kości i najwłaściwszych proporcji mięśni i kości.
Nie wiedzieć czemu człowiek od koni jest mądry i wie, że pęcinka musi być cienka. Człowiek mężczyzna ogląda się za kobieta o takiej właśnie chudej pęcince ;o) A człowiek-sędzia nie wiedzieć czemu głupieje i wybiera... misiaczki.
Oj wiele by się można nauczyć PATRZĄC na naturę, a nie gapiąc się (parafrazuję powiedzenie znajomego grafika, że na ekran trzeba się patrzeć a nie gapić bezmyślnie).

maria i wufi