Wilczakowe rytuały i ceremonie

[Rona]

Originally Posted by Mila

...niby nigdy nic kładzie uszka i cichaczem wychodzi do pokoju.

Właśnie tak! ...charakterystyczne bezszelestne przemykanie ... Pies wygląda jak znikający duch wilka...

U nas tak działa buteleczka z kropelkami (do oczu, do nosa), w dłoni na wszelki wypadek pies się ewakuuje z miejsca, gdzie aktualnie przebywa

Lorka na widok buteleczki potrafi czmychnąć do klatki i zębami przymknąć od środka drzwiczki Ale potem, "namówiona" wychodzi z niej z miną ofiary i pozwala na zabiegi. Właściwie to też już rytuał.

[Palpatine]

Nyx znalazł sposób aby pokazać nam kiedy nie ma wody w misce. Staje nad miską i patrzy się na nas wzrokiem "nie zapomniałeś o czymś?". Gdy zdarzy się, że nikt akurat nie patrzy w jego kierunku pazurami uderza w miskę, dając alarm "brak wody"

[Rona]

Originally Posted by Palpatine

Nyx znalazł sposób aby pokazać nam kiedy nie ma wody w misce. Staje nad miską i patrzy się na nas wzrokiem "nie zapomniałeś o czymś?". Gdy zdarzy się, że nikt akurat nie patrzy w jego kierunku pazurami uderza w miskę, dając alarm "brak wody"

Lorka też "hałasuje" miską kiedy chce się napić Za to Tina przynosiła pustą w zębach i podawała komuś z domowników Mają dobre strategie komunikacyjne!

Kiedy siedzę przy kompie, a pies chce wyjść, podchodzi i ciągnie za rękaw. Gorzej w lecie, gdy nie ma za co złapać - pozostaje pasek od zegarka lub .... skóra Ale nie mamy jej tego za złe Bura należy do "cichych" wilczaków, a musi przecież jakoś się z nami porozumiewać...

[AngelsDream]

Kiedy siedzę przy kompie, a pies chce wyjść, podchodzi i ciągnie za rękaw. Gorzej w lecie, gdy nie ma za co złapać - pozostaje pasek od zegarka lub .... skóra Ale nie mamy jej tego za złe Bura należy do "cichych" wilczaków, a musi przecież jakoś się z nami porozumiewać...

Baaj idzie do klatki i w zależności od reszty zachowania chodzi o spacer, wodę, jedzenie lub pracę, ale wyjściowa jest zawsze klatka.

[Witek]

Dziś postanowiłam z Astarte znów pobawić się w dogtrekking i przeszłyśmy całą dziką część parku dookoła. Z reguły Astarte biega tam luzem, a jak wracamy to w pewnym miejscu zapinam ją na smycz a parę kroków dalej ćwiczymy. I dziś jak doszliśmy do tego miejsca, Astarte przestała iść z przodu, zrównała się ze mną, szturchnęła nosem w rękę i zaczęła się wymownie na mnie patrzeć Jaka była zdziwiona gdy dałam jej smaka i kazałam iść dalej do przodu Aczkolwiek nie była zawiedziona, że dziś nie ćwiczymy

[Agnieszka]

Nasz Vargus tez ma swoje rytualy. Tak jak i Wasze CzW - po zjedzeniu posilku musi podziekowac, zazwyczaj po prostu podchodzi do mnie, czy do mamy i caluje nas w reke, umiechajac sie przy tym szeroko i merdajac swym dlugim ogonem. Rano - serdeczne powitanie, wskakiwanie do lozka i calowanie tych, ktorzy dopiero co sie przebudzili. Gdy ktos wraca do domu, Varg wykonuje swoj slynny juz ''taniec milosci'' - poki nie podskoczy do twarzy i nie pocaluje (czy tez, jak nieraz bywalo, nie przywali po prostu pyskiem ), nie ma spokoju w domu. Coz jeszcze.... gdy chce wyjsc na siusiu, czy tez po prostu pobiegac po podworku, przynosi jedna ze swych chust na szyje i kaze sobie zalozyc :-). Natomiast nigdy nie ruszy miski, zanim nie powiemy ''prosze jesc!''. To wszytsko, co na razie mi sie przypomina. Kochany chlopak :-))

[AngelsDream]

Baaj też przychodzi po jedzeniu do nas, co rano wita się z nami, a jak była znajoma to przez te kilka dni również z nią. Czekanie na jedzenie to wyuczone zachowanie, więc tego nie liczę, ale chciałam zapytać o coś innego - jak Wasze psy reagują na łzy? Na płacz? Zauważają czy przeciwnie? Baaj ma dwa tryby działania: kiedy odchodziły kolejne szczury, często był przy tym i po prostu stał i pozwalał płakać w futro. Wyczuł nawet, że nasz wet się łamie, a czasem usiłuje rozśmieszać/rozkojarzać - okrąża wtedy człowieka, skubie po rękach, popiskuje - wynika to z CSów, ale naprawdę działa, a u Was?