polowania...

[makota]

Hehe, a wiecie jaki jest widok, jak się widzi znikającego w paszczy swojego psa kotka?
Nie-wilczaki się dołączają do dance macabre

[anula]

Originally Posted by makota

Hehe, a wiecie jaki jest widok, jak się widzi znikającego w paszczy swojego psa kotka?

Ja wiem. Na szczescie nigdy nie bylo to znikanie krwawe, chociaz i tak wyjatkowo nieprzyjemne dla kotka-psiej szmatki

[Puchatek]

Dla Osób, które nie mają takich doświadczeń, nasze słowa są "horrorem", który bardzo źle o nas świadczy... Ale nie jest tak do końca. Patrzenie na śmierć, do której doszło przez naszego psa, nigdy nie jest łatwe. Ja na szczęście mam mało takich "obrazów" w pamięci.... Ale w sumie trauma zostaje. Ptak, to "nic" -często błyskawicznie umiera dzięki ogromnej /proporcjonalnie, oczywiście/ paszczy drapieżnika. Gorzej w przypadku zwierząt większych /umierają dłużej/. Zamarłam kiedyś widząc przez okno polowanie na kotka naszego stodołowego: dorwała go Laila i dusiła, potem doduszała Aria, następnie Raja i spokojniutki Rumpel na końcu /nie chciał kota mi oddać/ -one go sobie przekazywały....Kot umarł mi w dłoniach.. Albo gdy się widzi umierającego na swoich rękach koźlaka zagryzionego przez własną burą /wystarczyło jej 10min by nas zmylić i załatwić 2 kózki/.... A facet z Bakutilu zabierający martwe zwierzę mówi Ci w oczy, że zwierzak pójdzie na karmę dla psów.... To wcale nie są proste momenty..... To są momenty, gdy nasza cierpliwość i miłość do psa jest wystawiona na najwyższą próbę. Pewnie, że "karać" trzeba. Ale też mądrze -przecież jeśli ma instynkt łowiecki przekazywany genami to nie wie, że zrobił źle -to raczej my mu narzucamy wzorce zachowań -on ma spełniać nasze oczekiwania....Jeśli jednak poczuł świeżą krew i smak ciepłego mięsa, to sobie możemy nagwizdać w kieszeń -łowcą będzie już zawsze /moim zdaniem/....

....
A jak wygląda świeża krew na śniegu i poszukiwanie drugiej części zajączka /pierwsza w pysku suczy/ zachowam dla siebie. Chociaż podziw do jej metody polowania pozostał...

[makota]

Ano, widok nigdy nie jest łatwy. Basta zapolowała na kota w pierwszych dniach u nas, zaraz po zabraniu jej z ulicy. Była wtedy ogólnie nieznośna, a jak jeszcze zobaczyłam zwisające z jej pyska truchło kota*, to byłam bliska pozbycia się jej (tzn. znalezienia jej innego domku oczywiście), bo stwierdziłam, że z takim bandytą to ja nie chcę mieć do czynienia. Na szczęście więcej się takie incydenty nie powtórzyły, chociaż koty "kocha" do dzisiaj...

Zaduszonych kur, które się kilka razy zdarzyły od tamtej pory - nie liczę, bo to częsty widok dla większości właścicieli psów.

A jak byłam dzieckiem, to mieliśmy psa w typie ONka, który regularnie doganiał zające i sobie na nie polował bez trudu większego

_______________
*dokładniej kotek podzielony na główkę i resztę...

[Predator]

Originally Posted by Puchatek

Pewnie, że "karać" trzeba. Ale też mądrze -przecież jeśli ma instynkt łowiecki przekazywany genami to nie wie, że zrobił źle -to raczej my mu narzucamy wzorce zachowań -on ma spełniać nasze oczekiwania....Jeśli jednak poczuł świeżą krew i smak ciepłego mięsa, to sobie możemy nagwizdać w kieszeń -łowcą będzie już zawsze

Świetnie to napisałaś. Mój "malec" (heh już nie taki mały ) chociaż próbuje to jeszcze jest zbyt "gamoniowaty" aby mu się udało. Nie zmienia to faktu, że po jego zachowaniu widać, że niejedno niestety w życiu przyniesie... mimo korekt instynkt to instynkt. Deczko inna koncentracja na "celu"

Oby jak najmniej...

Pozdrawiam

[Puchatek]

"Świetnie", jeśli chodzi o jeden punkt widzenia -spojrzenie z "jednej strony".
Jest jednak drugi punkt widzenia.
Mam przyjemność znać osobiście Osobę, która widząc instynkt łowiecki swoich wilczaków podjęła się ciężkiego wyzwania, jakim jest praca z psem /dorosłym!/. I nie ma zmiłuj -chodzą jak Opiekun nakazuje. Ale i tak jest stała obserwacja psów, bo nigdy nic nie wiadomo.


Patrząc na Lailę i jej wyczekiwanie przy płocie /a za nim są 2 kozy/ mam wrażenie, że ona jest zafascynowana tym uczuciem zwycięstwa, gdy się wyczuwa strach ofiary, gdy się czuje przerażony łomot jej serca, smak potu na skórze i gorącej jeszcze krwi.... To widać w jej oczach i skupieniu....
I z jednej strony jestem na nią zła, a z drugiej strony zafascynowana....
To trudno "ubrać" w słowa....


Póki jeszcze jest czas, warto pracować z psem. Z wilczakiem będzie to praca dłuższa, wymagająca absolutnej konsekwencji i .... kilogramów smaczków ...
Predator, nie poddawaj się! /sercem i duszą "trzymam za Was kciuki"! /
Nie każde nasze lenistwo* da się zwalić na instynkt psa...




....
*-tak, jak ja to robię , bo zwalam wiele kwestii na "dopust boży"...

[Grin]

Z doświadczenia mogę powiedzieć, że wilczak jest do upilnowania nawet w lesie; pod warunkiem że jest sam bez innego psiego towarzystwa.
My nie tolerujemy polowań i nie chcemy (łatwo) się pogodzić z tą pasją wilczakową... zatem łatwo nie mamy.
Na szczęście Łowca jest ekonomiczny i energooszczędny i bardzo też pilnuje swojego stada; nawet jeśli poleci za tropem, bardzo szybko odpuszcza, podobnie w przypadku gdy poleci za zwierzyną (do czego staramy się nie dopuszczać, ale czasem się to niestety zdarza - choćby na Muchowcu jest mnóstwo zajęcy). Wygląda to tak, że robi "skok w bok"; trochę pobiegnie, potem przez jakiś czas biegnie równolegle z nami; on lasem, a my ścieżką, a potem zaraz jest przy nas.
Natomiast nie mam wątpliwości, że w towarzystwie innego psa wytworzyłaby się bardzo... owocna współpraca...
Co ciekawe ostatnio dwa razy upolował mysz, ale jak zawołaliśmy (z odległości) "puść!" i zaczęliśmy uciekać; puścił i pognał za nami.

[Puchatek]

To nasze marzenie:
http://www.dogs.pl/85/przyjazn_nie_wybiera.html
A jest jak jest.....
Więc pozostaje PRACA..... /czyli w przenośni: "krew, pot i łzy"/

[Gregor]

Originally Posted by Grin

Co ciekawe ostatnio dwa razy upolował mysz, ale jak zawołaliśmy (z odległości) "puść!" i zaczęliśmy uciekać; puścił i pognał za nami.

Jak Zack upoluje mysz to pytam się go: "głupi jesteś?" i też puszcza

[jefta]

Jedyna ofiara Seksika byla jaskółka, zlapana przez szczeniaka na smyczy w locie .
To, ze Sexy ma tak slabiutki instynkt mysliwski odbieram jako wielki dar! Beagle znow dal mi ostatnio to docenic

[makota]

Originally Posted by jefta

Jedyna ofiara Seksika byla jaskółka, zlapana przez szczeniaka na smyczy w locie .
To, ze Sexy ma tak slabiutki instynkt mysliwski odbieram jako wielki dar! Beagle znow dal mi ostatnio to docenic

Bo te beagle to mają diabła za skórą tak naprawdę

[jefta]

trzy wilczaki wrocily najpozniej po minucie, a beagla trzeba bylo ganiac po lesie juz szukalam Gii z Malzonkiem by ich prosic o poczekanie na beagla a ja w tym czasie pojechalabym po cieple ciuchy, spiwor i cos na komary by uprzyjemnic sobie majowa noc w lesie ale 8 lat i 5 kg nadwagi spowodowaly ze beaglu spasowal i wrócił

[trunksia]

Ja pragnę tylko powiedzieć, że to, że pies biegnie za zwierzyną krótko i zaraz wraca może i tak doprowadzić do śmierci niewinnej sarny/jelonka/ bażanta czy innego czegoś.

Astarte nigdy nie odbiega ode mnie daleko- więc zafundowała mi National Geographic na żywo. Nie polecam.

To, że nie odbiega daleko nie jest żadnym argumentem. W lesie albo długa smycz albo tylko tam gdzie nie ma zwierzyny lub kaganiec. W innym przypadku to, ze nasz pies zagryzie jakies zwierze jest tylko i wyłącznie NASZĄ winą.

[orlos]

Originally Posted by jefta

trzy wilczaki wrocily najpozniej po minucie, a beagla trzeba bylo ganiac po lesie juz szukalam Gii z Malzonkiem by ich prosic o poczekanie na beagla a ja w tym czasie pojechalabym po cieple ciuchy, spiwor i cos na komary by uprzyjemnic sobie majowa noc w lesie ale 8 lat i 5 kg nadwagi spowodowaly ze beaglu spasowal i wrócił

He he, znam tę diabelską naturę drzemiącą w tych słodziakach... Moja beaglica (Cyma) poszła kiedyś w las na Kaszubach wraz ze swoja starszą siostrą, za jakimś śladem... Sziwa wróciła po 9 h, a Cymę znaleźliśmy po 3 dniach. Dodam że był to styczeń, mrozy -20, a Cyma miała koło roku. Jak ją Tata przywiozł to lezała 2 dni i się nie ruszała z miejsca, trzeba było jej podtykac miskę z wodą pod pysk żeby piła.

Ale za to po tej przygodzie w nowym terenie nie odchodzi od nas dalej niż na 15 metrów