Klatka: jaka i gdzie...?

[Grin]

Originally Posted by Lotlorien

Wracając do tematu... pierwszego dnia, a raczej nocy psiak OD RAZU jak przyszykowaliśmy się do snu został zamknięty w klatce. Był to niewątpliwie szok dla piesiaczka [...]
Efektem zamknięcia była niespełna godzina wycia oraz prób otworzenia "niedobrej, niedobrej klatki" i poranne niedospanie pańci. Bałam się, że Zira sobie cos zrobiła, bo dosłownie w ciągu 4sekund - przestała wyć...... ZASNEŁA!

Odważna decyzja w sumie taka "terapia szokowa", ale jak widać - może być całkiem skuteczna i co ciekawe - nie musi oznaczać "znielubienia klatki na całe życie". Najwyraźniej młoda rycząc przez godzinę, doszła w końcu do wniosku, że i tak nic tym nie wskóra, odpuściła w końcu.
Cóż, my nie mieliśmy takiego samozaparcia; już pomijając, że jednak chcieliśmy zasnąć, to cały czas oczyma wyobraźni widzieliśmy złorzeczących sąsiadów. Efekt; Łowca do teraz śpi z nami, chyba że mu gorąco i idzie na podłogę.

[Witek]

Originally Posted by Grin

Efekt; Łowca do teraz śpi z nami, chyba że mu gorąco i idzie na podłogę.

U nas Astarte zawiesiła się w klatce na kle i jak zaczęła wyć i płakać z bólu i strachu nie mieliśmy jej serca wsadzać tam z powrotem. Efekt jak wyżej

A pozostawianie samej w klatce też już odeszło w niepamięć. Asta okazała się magikiem i zawsze witała nas w drzwiach a klatka pozostawała zamknięta łącznie z karabińczykami zabezpieczającymi wszystkie drogi jakimi mogła wyjść

[Z LASÓW LOTHLORIEN]

Originally Posted by Grin

Najwyraźniej młoda rycząc przez godzinę, doszła w końcu do wniosku, że i tak nic tym nie wskóra, odpuściła w końcu.

....doszła do wniosku, że klatka jej nie zje

Mała śpi w klatce od 22 do 5.30 rano, wychodzi na spacerek i zasypia spowrotem lub bawi się z kotem. My i tak wstajemy koło 6.00. Czyli jest kompromis

[Grin]

Originally Posted by Lotlorien

Mała śpi w klatce od 22 do 5.30 rano, wychodzi na spacerek i zasypia spowrotem lub bawi się z kotem.

Zaczynam podejrzewać, że się Wam "lajtowa" wersja trafiła.
Nasz kot jakoś "dziwnym trafem" zupełnie nie chciał się bawić z malutkim Łowcą, a i teraz wcale nie jest zachwycony jego bliskością i nie bardzo się mu dziwię, szczerze mówiąc.

[GRABA]

Originally Posted by Grin

Zaczynam podejrzewać, że się Wam "lajtowa" wersja trafiła.
Nasz kot jakoś "dziwnym trafem" zupełnie nie chciał się bawić z malutkim Łowcą, a i teraz wcale nie jest zachwycony jego bliskością i nie bardzo się mu dziwię, szczerze mówiąc.

NOo, a my niby grzeczniutkie mamy, a kotka się wyprowadziła...

[anula]

Originally Posted by GRABA

NOo, a my niby grzeczniutkie mamy, a kotka się wyprowadziła...

no wlasnie... moja niesmiala z pozoru kocica wytrwale sobie ustawia psiura, chociaz trwa to juz 4 miesiace, a bojowy z pozoru kocur kompletnie sie poddal - w zwiazku z tym wciaz jest narazony na niewybredne zabawy typu: za-wlosy-i-do-ziemi. Co robic? Czy kocio-wilczakowa egzystencja wlasnie tak najczesciej wyglada? Czy to dlatego, ze Bies jak z nami zamieszkal mial 3 miesiace i byl juz sporo wiekszy od kotow? Czy jest nadzieja na poprawe jakosci stosunkow? 4 miesiace gonitw po domu i ogrodzie, dziwnych wrogich kocich odglosow, 4 miesiace wyjmowania zaslinionego kota z zelaznego uscisku biesowych szczek... Troche mnie to juz nuzy, a konca nie widac. Czy one (wilczaki) z tego wyrastaja z wiekiem? A moze powinnam kota spryskac jakims repelentem

[Grin]

Myślę, że jest szansa na to, że z wiekiem Bies trochę kocurowi odpuści. U nas jest w tej chwili spoko; wielkiej miłości ze strony kota na pewno nie ma, albo może raczej należałoby napisać, że milość Łowcy do kota nie została przez tegoż do dzisiaj zrozumiana, ale zwiery razem egzystują i kudły już nawet nie latają.
Choć o takich obrazkach, jak wspólne spanie, wtulenie się kota w bure futro, raczej w naszym wypadku możemy zapomnieć.

[Galicja]

Ja mam przykre doświadczenia kocio-wilcze